Supreme Master Funakoshi Gichin

ponieważ przez lata doskonalił swoje umiejętności i doskonalił swoje niezwykłe umiejętności, mistrz Funakoshi został przewodniczącym Okinawa Martial Arts Society, a także instruktorem w Okinawa Teacher ’ s School. Następnie w 1922 roku, kiedy miał 54 lata, wprowadził Okinawan karate-jutsu w pierwszym Ministerstwie Edukacji (obecnie Ministerstwo Edukacji, Nauki, Sportu i Kultury) sponsorowanej wystawie Wychowania Fizycznego. To wprowadzenie, pierwszy w historii publiczny pokaz karate-jutsu w Japonii, był oszałamiającym sukcesem. Nieznany wcześniej artysta sztuk walki Funakoshi Gichin zyskał natychmiastową sławę w japońskim świecie sztuk walki.

natychmiast założyciel nowoczesnego judo, Kano Jigoro, zaprosił mistrza Funakoshi i jego ucznia gimę Shinkina do dojo Kodokan judo, aby zaprezentować kata. Bardzo uczęszczane wydarzenie wypełniło Dojo Kodokan do pojemności. Zostało to tak dobrze przyjęte, że mistrz Funakoshi został zmuszony ze wszystkich stron do pozostania w Tokio.

podekscytowany możliwością dalszego promowania sztuki walki, którą zrobił tak wiele, aby wprowadzić do Japonii, Mistrz Funakoshi rozpoczął następnie nauczanie w Meiseijuku w Tokio, akademiku dla okinawańskich studentów. W 1922 wydał książkę pt. „Ryukyu Kempo Karate.”Była to pierwsza formalna ekspozycja w Japonii na temat sztuki karate-jutsu. Nie tylko jego treść była świeża i nowatorska, ale także pięknie napisana i od razu stworzyła bezprecedensowy boom karate.

gdy popularność karate-jutsu zaczęła się rozprzestrzeniać, Mistrz Funakoshi wyprodukował pierwszy w historii „certyfikat dan Ranking” w kwietniu 1924 roku.

mniej więcej w tym samym czasie, za namową swojego nauczyciela buddyzmu, opata Furukawy Gyodo ze świątyni Enkakuji w Kamakurze, Mistrz Funakoshi zaczął praktykować Zen. Rozważał dobrze znane buddyjskie nauczanie, które mówi: „forma jest pustką, a pustka jest formą.”Zaczął dostrzegać znaczenie tego nauczania dla swojej sztuki walki i ostatecznie zmienił znaki karate z kara + te („Chiński” + „ręka”) na kara + te („pusty” + „ręka”).

w celu popularyzacji „lokalnej” Okinawskiej sztuki walki w pozostałej części Japonii, Mistrz Funakoshi zsyntetyzował kompletny system technik i teorii i zmienił chińskie i Okinawskie nazwy kata na standardowe Japońskie. W 1929 roku, po wielu przemyśleniach i przemyśleniach, zmienił również nazwę karate-jutsu („chińska sztuka walki”) na karate-do („droga karate” lub „droga pustej ręki”). Następnie zdefiniował dwadzieścia przykazań Karate i ustanowił wielką filozofię karate.

w końcu sposób karate przyszedł do siebie, i zyskuje popularność w całej Japonii. Liczba osób chcących rozpocząć treningi rosła z dnia na dzień-tak bardzo, że trudno było znaleźć miejsce dla wszystkich, którzy chcieli ćwiczyć. Tak więc w 1939 roku mistrz Funakoshi założył dojo „Shotokan”, które zbudował na własny koszt. („Shoto” było pierwszym literackim imieniem, którego używał podczas kaligrafii i pisania poezji. „Shoto” oznacza „fale sosny” i odnosi się do dźwięku wiatru wiejącego przez sosny, który przypomina szum fal oceanu.)

do tego czasu Mistrz Funakoshi od dawna uczył karate uczniów szkół średnich i studentów. W rezultacie kluby karate powstały w szkołach wyższych w całej Japonii—co jest kolejnym powodem, dla którego karate stało się tak szanowane, jak to jest dzisiaj.

w nalotach II Wojny Światowej dojo Shotokan zostało zniszczone, a rozwój karate zatrzymał się. Jednak po wojnie zwolennicy Funakoshi ’ s way ponownie się pogrupowali i w 1949 roku utworzyli Japan Karate Association, z Funakoshi Gichin jako najwyższym mistrzem.

10 kwietnia 1957 roku Ministerstwo Edukacji oficjalnie uznało JKA i stało się podmiotem prawnym. Zaledwie szesnaście dni później, w wieku 89 lat, zmarł Mistrz Funakoshi. W Ryogoku Kokugikan (Ryogoku National Sumo Hall) odbyło się duże publiczne nabożeństwo żałobne, w którym wzięło udział ponad 20 000 osób, w tym wiele znanych nazwisk, którzy przyszli złożyć wyrazy szacunku.

w świątyni Enkakuji w Kamakurze powstał pomnik ku czci mistrza Funakoshi. Członkowie JKA składają honorową wizytę 29 kwietnia każdego roku, w dniu festiwalu Shoto.