Ocena typu

Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) określa międzynarodowe wymogi w zakresie licencjonowania personelu, zgodnie z załącznikiem 1 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym. O tym, które statki powietrzne wymagają uprawnienia na typ, decyduje Krajowy Urząd Lotnictwa Cywilnego, zgodnie ze specyfikacjami określonymi przez ICAO.

:

• uprawnienia na typ powinny być ustalane dla statków powietrznych z minimalną załogą składającą się z co najmniej dwóch pilotów
  • lub gdy organ wydający licencję uzna to za konieczne
• wnioskodawca ubiegający się o uprawnienia na typ musi wykazać wymagany stopień umiejętności – w tym wszystkie normalne procedury lotu, procedury awaryjne, procedury według wskazań przyrządów (w stosownych przypadkach), a także zapobieganie zakłóceniom i odzyskiwanie.

w wielu krajach piloci jednosilnikowych samolotów o określonej maksymalnej masie (Zwykle 5700 kg lub 12 500 funtów) nie wymagają uprawnienia na typ dla każdego modelu, zamiast tego wszystkie lub większość takich samolotów są objęte jedną klasą. Istnieją od tego wyjątki, np. zgodnie z przepisami European Joint Aviation Authorities (Jaa) wersja tłokowa Piper Malibu wymaga własnego uprawnienia na typ. W Nowej Zelandii i Rpa nie ma klasyfikacji klas, każdy model samolotu wymaga własnej oceny. Kraje, które przyjęły system klasyfikacji klas dla małych statków powietrznych, zazwyczaj wymagają dodatkowego szkolenia i zatwierdzenia licencji w zakresie skomplikowanych elementów, takich jak konwencjonalne podwozie (koła ogonowe), śmigła o zmiennym skoku, chowane podwozie itp.

wiele komercyjnych samolotów posiada uprawnienia typu, co pozwala wykwalifikowanym pilotom na obsługę obu z nich przy minimalnym przeszkoleniu przejściowym. Na przykład Boeing 757 i Boeing 767, Boeing 777 i Boeing 787, Airbus A330 i Airbus A340 oraz wszyscy członkowie rodziny A320 (A318, A319, A320 i A321).