My Morning Jacket właśnie wydał najlepszy album psychic pop 2020

czy to zespoły, filmy, box sety, cokolwiek, wielu z nas ma rosnącą listę życzeń rekomendacji do ucztowania. Problem w tym, że lista rośnie szybciej niż ustępuje. Powoduje to, że niektóre skarby są niesprawiedliwie odrzucane w dół porządku dziobania, gdy nowo przybyłe mięśnie, krzycząc trochę głośniej.

dla mnie poranna Kurtka to dobry przykład. Dzięki logarytmom życia Od lat tańczą na peryferiach, na próżno czekając na szansę zakorzenienia się w moich głośnikach. W końcu nadeszła ta chwila, niespodziewanie. Typowo nieskrępowany poranek podniósł napływający do skrzynki nowy strumień Prasy: Moja poranna kurtka na wydanie wodospadu II? Cóż, będąc brutalnie szczerym (lub po prostu ignorantem), nie byłem świadomy wodospadu I. nadszedł czas, aby to naprawić.

okazuje się, że The Waterfall II to druga część uznanego przez krytyków, nominowanego do Nagrody Grammy siódmego albumu studyjnego, wydanego w 2015 roku. Ale frontman Jim James chce podkreślić, że nie są to zwykłe skróty – w rzeczywistości są one częścią oryginalnej płyty, która zawsze „miała być rozległą rzeczą”.

Po wydaniu oryginału cały zestaw został uznany za po prostu za zbyt wiele do przetrawienia w jednym miejscu, a pozostałe utwory od tego czasu siedzą w the vault. Gdy świat został zamknięty, James zaczął wędrować po górach (w bezpiecznej odległości dwóch metrów, oczywiście zgodnie z rządowymi wytycznymi), powracając do tych zapomnianych szlaków. W jego własnych słowach: „po prostu zakochałem się w nim na nowo. Wszystkie te emocje wróciły do mnie… Mam nadzieję, że może przynieść pociechę innym ludziom, którzy zastanawiają się, żyją i śnią w tych szalonych czasach.”

cóż, tak, może. Dla niewtajemniczonych Waterfall II działa pięknie jako kompletna, samodzielna Płyta sama w sobie-idealny tonik na „te szalone czasy”. Nie są to prymitywne szkice,ale w pełni zrealizowane kreacje, w których wyraźnie się żyje, nie czując się przecenionym. Rezultatem jest luźna, organiczna płyta, której fundamentem jest ciasne muzykowanie i pewność siebie grupy u szczytu swoich mocy. Od wstępnych nut Spinning My Wheels do błogiego zanikania po raz pierwszy, jest to ekscytująca przejażdżka miłości, straty i odkupienia, która często pokonuje malowniczą trasę.

są momenty kontemplacyjne, ale gdzie indziej jest ciężko. Kiedy myślę, że już je mam, kolejna zmiana biegów i ostry skręt w lewo wysyła ich w nowy teren. Wciąż myślę, że odbija się na rytmicznym klimacie, zanim otworzy się w woozy, jazzy outro, które nie byłoby nie na miejscu na płycie kinowej Orkiestry. „Welcome Home” to przepięknie zaniżona Ballada o wiejskim zabarwieniu. Dziesięć podobnych porcji mogłoby okazać się zbyt sacharynowe, ale to kojące antidotum na atak, który go poprzedza: Wasted to Epicki, rozległy, psychodeliczny sześciominutowy dżem z orkiestrowymi dźgnięciami i wznoszącymi się dętkami prosto z motywu Bond. Magiczna Kula toczy się na groźnym, hipnotycznym syntezatorowym rowku. Oryginalnie napisana w odpowiedzi na strzelaninę w liceum, jej poczucie strachu służy równie dobrze, jak odzwierciedlenie dzisiejszych niepokojących czasów.

James wyraźnie stwierdził, że Waterfall II nie jest zbiorem cast-offów. Ale jeśli Muzyka tak porywająca, tak bez wysiłku podtrzymująca życie nie zrobiła oryginalnego cięcia, jak olśniewająca musi być ta pierwsza płyta? To pytanie, na które chcę odpowiedzieć. Niestety nowy problem polega na tym, że nie udało mi się jeszcze zdjąć wodospadu II.

podobnie jak sam album, jest tu mieszanka sprzecznych emocji. Pierwszy to niewyraźna irytacja, że te dranie mogą po prostu siedzieć na płycie, za którą wielu współczesnych oddałoby swój prawy łokieć. No i emocje związane z nieużywanym katalogiem, w którym można się schować, w połączeniu z żalem (wstydem, nawet), że tak długo brakowało mi porannej Kurtki. Ostatecznie przychodzi ulga, że jest jeszcze czas, aby coś z tym zrobić.

the Waterfall II jest już dostępny na platformach digital streaming. Album ukaże się na CD i winylu 28 sierpnia i jest dostępny w preorderze.