migracja i orientacja; gołębie domowe i gołębie Gone Bad

migracja jesienna jest na spadek teraz z większości naszych muchołówki, jaskółki i warblers poszedł na następne siedem miesięcy. Wszystkie te ptaki zależą od owadów w celu ich utrzymania, zasobów, których obecnie brakuje.

wróble i inne nasionożerne mają spokojniejszą migrację. Mogą znaleźć nasiona, przynajmniej do czasu przybycia pierwszych śniegów. Mimo to, do końca miesiąca większość naszych wróbli zniknie w bardziej umiarkowane południowe rejony.

jak wspomniałem w ostatniej kolumnie, wiemy, że większość gatunków ptaków wędrownych ma wrodzoną wiedzę na temat tego, gdzie powinny się udać, aby spędzić zimę. Zdumiewa umysł uświadomienie sobie, że wiele pierwszorocznych ptaków znajduje drogę bez pomocy dorosłych do swojego zimującego siedliska, którego nigdy nie widzieli. Instrukcje podróży są zakodowane w ich genach.

biorąc pod uwagę, jak wędrowne ptaki znajdują drogę, musimy rozpoznać dwie różne zdolności ptaków. Po pierwsze, ptaki mają dobrze rozwinięty zmysł nawigacji. Innymi słowy, mogą wyznaczyć kurs i podążać nim, z wyjątkiem interwencji huraganów lub innych zjawisk pogodowych.

Po drugie, niektóre ptaki mają dobrze rozwinięte zdolności orientacyjne. Ptak obdarzony dobrymi zdolnościami orientacyjnymi wie, gdzie jest. Większość ptaków wędrownych może dobrze nawigować, ale mniej może orientować się.

słynny eksperyment ze szpakami europejskimi w Europie Wschodniej ładnie wyróżnia Nawigację i orientację. Niektóre szpaki zostały schwytane i umieszczone w klatce na wiosnę. Ta konkretna populacja szpaków jest migracyjna. Wiosną ptaki w klatkach próbowały wyruszyć w kierunku północno-zachodnim, aby dotrzeć do swoich terenów lęgowych.

niektóre ptaki zostały przewiezione kilkaset mil na zachód. Ponownie zarejestrowano kierunek, który wybrały ptaki żyjące w niewoli. Przeszczepione ptaki ponownie próbowały migrować na północny zachód. Nie byli w stanie skorygować faktu, że zostali przesunięci na zachód. Szpaki wykazywały dobre wyczucie nawigacji, ale słabe wyczucie orientacji.

kontrastują ze zdolnościami wróbli białoczelnych. Zimująca populacja ptaków w południowej Kalifornii każdej wiosny migruje na tereny lęgowe Alaski. Zimujące ptaki, które zostały przewiezione do Nowego Orleanu lub do Maryland, ostatecznie znalazły drogę do swoich alaskańskich terenów lęgowych. Ptaki te były w stanie zrekompensować ich przesunięcie na wschód przez biologów. Te ptaki są świetne zarówno w nawigacji, jak i orientacji.

umiejętność orientacji i nawigacji nie jest ograniczona do ptaków wędrownych. W sezonie lęgowym ptaki muszą być w stanie znaleźć drogę do swoich gniazd. Potrzeba jest szczególnie dotkliwe dla ptaków, takich jak bieliki, które utrzymują ogromne terytoria lub Ospreys lub albatrosy, które mogą łowić mile od swoich gniazd.

gołębie domowe były przedmiotem najbardziej pouczających badań dotyczących nawigacji i orientacji. Gołębie mogą przebywać na swoich noclegowniach nawet z odległości 1100 mil.

używają wielu wskazówek do nawigacji. Gołębie mają wewnętrzny zegar, który pozwala im określić kierunek z pozycji słońca na niebie. Ten tak zwany kompas słońca jest najważniejszym sygnałem. Mogą też wyczuć ziemskie pole magnetyczne. W pochmurne dni ważne stają się sygnały magnetyczne. Mamy nawet dowody na to, że gołębie mogą wyczuć swój dom przez ostatnie kilka metrów.

gołębie są w stanie latać stabilnie z prędkością 50 mil na godzinę. Nic dziwnego, że konkurencyjne gołębie domowe pokonały swoich właścicieli z punktu zwolnienia.

gołębie pocztowe odgrywały ważną rolę w przenoszeniu wiadomości podczas I I II wojny światowej. Gołębie posłańców były szczególnie ważne w inwazji w Normandii, ponieważ alianci nie chcieli używać sygnałów radiowych, aby utrzymać inwazję D-Day w tajemnicy.

gołębie mogą być również wykorzystywane do nikczemnych celów. Niedawno złapano gołębia, którego siedziba znajduje się w argentyńskim więzieniu, przemycającego 8 gramów marihuany i pamięć USB.