ze dienen ook

Ik groeide op in Engeland toen de herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog nog erg vers waren. De helden uit de herinneringen waren altijd degenen die in de strijdkrachten waren geweest. Degenen die niet waren aangemeld of opgeroepen werden niet helemaal in hetzelfde licht gezien. Hun rol werd altijd gezien als een of andere manier minder. Pas toen ik ouder werd, leerde ik van de enorme inspanning die gevraagd werd van degenen die niet in uniform waren.veel mannen die dienstweigeraars waren geweest behoorden tot degenen die door het Ministerie van Arbeid van Ernest Bevin waren ingelijfd om als mijnwerkers te werken en plaats in te nemen in de mijnen van degenen die waren vertrokken om te vechten. Maar in de versie van de geschiedenis waarmee ik opgroeide, was een Bevin jongen zijn een gewetensbezwaarde. Pas later kwam ik erachter dat de meerderheid van de zogenaamde Bevin-jongens heel bereid waren om in het leger te dienen, het was een regeringsbesluit dat ze in de mijnen moesten werken. De mijnwerkers werden geacht bovenmenselijke inspanningen te leveren, de ploegen waren lang, de omstandigheden waren verschrikkelijk, de gevaren waren groot. Het waren hun inspanningen die de oorlogsinspanning in stand hielden, waarbij de staalfabrieken, de munitiefabrieken en de elektriciteitscentrales werden voorzien van de energie die nodig was voor het overleven van de natie.het thuisfront, zoals het werd genoemd, was kritisch – het voeden van 40 miljoen mensen; het versterken van het leger, de marine en de luchtmacht; het produceren van de materialen die nodig waren voor geallieerde troepen tegenover vijandelijke troepen in de vier hoeken van de wereld. Het handhaven van het moreel thuis was belangrijk en een van de slogans die populair werd was: “ze dienen ook wie alleen maar staan en wachten.”

het punt dat werd gemaakt was dat service op het thuisfront net zo kritisch was als service overseas ik heb altijd aangenomen dat” They also serve ” deel uitmaakte van een citaat van een hedendaagse spreker of schrijver. Je kunt je voorstellen dat Winston Churchill opstaat en met zijn grindige stem zegt: “ze dienen ook wie alleen maar staan en wachten”.

pas toen ik het opzocht ontdekte ik dat de woorden van de dichter John Milton kwamen. Naarmate hij ouder werd en zijn fysieke vermogens hem in de steek lieten, raakte Milton gefrustreerd dat hij zo weinig kon doen in dienst van God. Maar hij kwam ook tot het besef dat het aanvaarden van iemands lot met goede genade, en het dienen van God waar men ook is, net zo belangrijk is als het reizen over land en zee. Milton wrote:

“God heeft noch het werk van de mens noch zijn eigen gaven nodig:
wie het beste zijn milde juk draagt, dienen hem het best.zijn staat is Koninklijk; duizenden op zijn biedsnelheid en post o ‘ er land en oceaan zonder rust:
ze dienen ook wie alleen staan en wachten.”

” They also serve who only stand and wait, ” lijkt een geschikt vers in deze tijd van het jaar om degenen te herinneren die de oproep niet kregen. Na de dood van Judas Iskariot, de elf zoeken naar een vervanger en ons wordt verteld, ” ze wierpen het lot, en het lot viel op Matthias; dus hij werd toegevoegd aan de elf apostelen.”

hoe zit het met de kerel die niet werd gekozen?

Joseph genaamd Barsabbas (ook bekend als Justus) stond op de shortlist, maar krijgt de baan niet. Hij heeft de kwalificaties die door Petrus zijn vastgelegd, om ” bij ons te zijn geweest de hele tijd dat de Here Jezus onder ons in en uitging, te beginnen vanaf de doop van Johannes tot de tijd dat Jezus van ons werd opgenomen.”Ons wordt niet verteld wat de reactie van Matthias of Jozef is-dit is Gods wil en zij accepteren het en gaan door met welke taak God hen ook heeft gegeven.”ze dienen ook die alleen staan en wachten,” lijkt een passend woord van bemoediging voor Jozef, en voor onszelf; niet als een woord van troost, maar als een verklaring dat we allemaal Bedieningen aan ons gegeven door God. In plaats van ergens anders te willen zijn, gaan we gewoon door met wat we doen.